De eerste 3 weken (stiekum 4), Akte 3 W.v.t.t.k.

Akte 3 is een beetje verlaat door ziekte. Gelukkig een variant van bij de ingang en (nog) niet van bij de uitgang (wat in deze contreien gangbaarder is). Het is hier 34 graden en ik word verkouden, lekker dan.
En het is niet een gewone verkoudheid, maar zo'n variant waar ik standaard van denk dood te gaan. Je weet wel, grote vent, maar kleine man bij ziekte. Lekker dan.

Anyhow:

De eerste 4 weken zijn voorbij gevlogen. We zitten al in onze 5e week. Als 'time flys when your having fun', dan is de tijd in Bangladesh een combinatie van “je-verjaardag-Koningsdag-zomer-Kerst-PrideinAmsterdam-Oud&NognieuwerbijdeRLGC44”.
Wat mij positief verbaasd is de 'ondernemendheid' van de youth clubs. Er zijn geen banen, dus creëren ze die zelf door zelfstandig ondernemers te worden. Kijken naar ' wat kan er wel' i.p.v. wat kan er allemaal niet. En dan gewoon maar gaan doen.
Dat ' gewoon maar gaan doen' werkt beter met een plan van aanpak. Dat is waar wij ons op zijn gaan richten en het bleek een natuurlijk proces. Anders dan andere ontwikkelingsprojecten, hebben wij geen voorop gesteld plan of doel. We zijn open en benieuwd naar hun eigen ideeën. En die hebben zij in overvloed. Wij stellen vragen en maken zaken inzichtelijk. We kijken samen naar het proces en door zaken op te schrijven en er een tijdsplan aan te koppelen ontstaat er een bedrijfsplan. Onze input wordt gewaardeerd en we krijgen de mensen aan het denken om dingen ' anders' te gaan doen. Het is zo gaaf om bij iemand het spreekwoordelijke “lampje” aan te zien gaan. Daar waar we in de eerste week nog niet zo goed wisten wat we konden doen, liggen er binnen 4 weken al concrete plannen voor verschillende youth clubs.

We worden niet alleen blij van het werk. In onze vrije tijd genieten we van de prachtige omgeving. Midden in de bergen met veel groene natuur. Daarbij worden we voor verschillende festiviteiten uitgenodigd: van een boedhistische begrafenis (wat meer een festival lijkt, zo wil ik t.z.t. ook wel uitgezwaaid worden) tot aan het jureren van gedichten op ' Mother Language Day'. De ene dag maken we een wandeling, de andere dag zitten we bij een Hindoeïstisch festival. We hebben tempels bezocht, lange wandelingen gemaakt, mooie foto's geschoten Als we vervolgens bij een festival of tempel onze youth club members tegen het lijf lopen, kan hun en onze dag niet meer stuk.

Ik leer een boel hier. Flexibeler denken en doen. Door anderen inzichten te geven in wat er mogelijk is, wordt mijn eigen blik ook ruimer. Denken in mogelijkheden in plaats van beperkingen. Mijn creativiteit viert hoogtijden hier.

Door te werken en leven in een derdewereldland als Bangladesh, leer je jezelf ook steeds beter kennen.

Mijn learnings van de afgelopen weken:
- Ik kan beter met spinnen dan met ratten (van een wilde rat in huis wordt ik echt, ECHT ongelukkig)
- Kalina kan beter met kakkerlakken (van 8 centimeter!) dan met spinnen
- Gekko's zijn niet schattig, maar luidruchtige wezens die me 's nachts wakker houden
- Ratten lijken in eerste instantie niet van schoonmaakmiddel te houden
- Een metalen golfplatendak onder bomen met grote zaden is geen goede combinatie, zeker niet in combinatie met kokosnoten die midden in de nacht naar beneden donderen
- Ratten blijken bij nader inzien toch niet weg te blijven van schoonmaakmiddel
- Bengalen blijken verkapte vrouwen:
“Ja” is “Ja” en “Nee” is “Nee”
Vervolgens is “Nee” af en toe “Ja”
en veel vaker is “Ja” een “Nee”
(gelukkig is er geen misschien, maar waarschijnlijk kom ik die nog wel tegen)
- Vogels op een golfplaten dak zijn minstens net zo irritant, als kokosnoten
- Bij kleding kijk ik niet meer wat leuk is, maar wat überhaupt past
- Een witte bloes is niet handig in een stoffige omgeving
- Sowieso meer dan 4 bloezen meenemen zou handig geweest zijn
- Kleding gaat sneller stuk van handwas, dan bij een wasmachine
- Bloezen strijken kost 5 Tk per bloes. Onze allowance is 12.700 Tk per maand. Ik ben de rest van mijn tijd hier strijkloos.
- Ik ben tijdens een verkoudheid in Bangladesh een grotere hypochonder dan in Nederland
- Kalina is tijdens een verkoudheid geduldiger met me in Bangladesh, dan thuis
- Don't look up
- Don't search if you don't want to find, because you definetly will find something
- Als er tijdens het toiletbezoek 'iets' kriebelt aan je bil: VOORAL NIET KIJKEN
- Ik heb de leukste vrouw van de wereld
- en ratten hebben schijt aan me.

Het leven is mooi,
het leven is goed.